காத்திருப்பு

இதயத்துப் பரவசம்
இதழோரப் புன்னகையில்
ஞாபக நினைவுகள்
விழியோரக் கவிதையில்

இமைகள் மூடியபடி
இறுகி இருப்பதுண்டு
மூடி வைத்த விழிகளுக்குள்
உன்
முகம் பார்த்து முகம் பார்த்து
காதல் எனும்
கடுந் தீயில்
நான்
கரையின்றிக் கரைவதுண்டு

மனித சஞ்சாரம்
மறுத்த‌
ஒரு மலைப் பிரதேசம்
விஞ்ஞான விந்தைகள்
துறந்த‌
மஞ்சள் நிறத்து
மாலைப் பொழுது
சில‌
விண் முகில்களின்
கண்ணசைப்பில்
உன்
விபரம் கேட்டேன்
நீ
உறங்குவதாய்ச்
சொல்லின அவை

உனக்கு உறக்கம்
என‌க்கோ
எப்பொழுதும்
ஊன் உறக்கமின்றி
உன்னையே எண்ணிய‌
மயக்கம்

முதியவனின்
உள்ளங்கைகளைப் போல்
ஏராள மடிப்புகளுடன்
என் இதயம்
அதன்
ஒவ்வொரு மடிப்பிலும்
ஒளித்திருக்கும்
உன் உருவம்
எப்பொழுது
கலையும்
உன் உறக்கம்
இங்கே கிடைக்குமா
எனக்கு வெளிச்சம்
காத்திருக்கிறேன்.