விழிகள் மூடியபடி
வெற்றுப் பார்வையில்
இவர்கள்
பங்காளர்கள்
இப்பொழுது
பார்வையாளர்களாய்
சர்வ அடங்கல்களுடன்
சர்வமே தஞ்சமாய்
இது இது
நடக்கும் என்ற
இரும்பு மனம் தகைந்து
எதுவும் நடக்கும்
என்ற
இயலாமை
விழித்தெழுந்து
படியளத்தல் மட்டுமா
படைத்தவன் செய்கின்றான்
அடுத்தகணத்தின் இருப்பிற்கும்
அவனிடமே இருக்கும்
சுருக்கு
தருவது போல்த் தந்து
எடுப்பது போல் நாடகமாடி
அச்சம் தவிர்
தன்னைச் சரணடை
கணம் தவறாத
கற்ப்பித்தல்
எது உண்மையென்று
அறிந்த
இறைவனை உணர்ந்த மனிதம்
இல்லையில்லையென்று
சக மனிதத் திறமையில்
சரணடைந்திருக்கும்
மனிதன்
மனிதமும் மனிதனும்
முட்டி மோதுகையில்
ஒன்றுக்குள் ஒன்றாய்
அந்த ஒருவனிடமே
யாசிக்கும் தஞ்சம்
இதன் முடிவு தெரிவதற்குள்
இவன்
முடிவு வந்து விடலாம்
அப்பொழுதும்
நாடகத்தின் தலைவனுக்கே
அந்த நாலும்
தெரிந்திருக்கும்.
August 25, 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment